Podcast: Play in new window | Download

Subscribe: Apple Podcasts | RSS

Ten odcinek jest inny niż pozostałe. To taki przerywnik, przecinek. Trzydziestominutowy format przy którym nie trzeba przeciążać umysłu. Szybkie recenzje nowości kinowych, literatury. Wymiana zdań, często odmiennych. Intensywniej będzie następnym razem, bo czy zawsze musi być intensywnie?

W pierwszej części Łukasz dzieli się swoimi doświadczeniami po pierwszych dwóch tygodniach z nowym ipadem. Czy jest to narzędzie niezbędne w pracy, czy może jedynie kolejna zabawka przez którą konsumujemy zbędne treści?

Część druga to szybka recenzja filmów oglądanych na przełomie stycznia i lutego. Wszystkie są jeszcze na ekranach kin.

Omawiane filmy to:

“Atak Paniki”  o którym możecie poczytać na blogu Zwierz Popkulturalny bo trailer na nic Wam się nie przyda.

Podatek od miłości który pozwala odzyskać nieco wiary w polską komedię.

Cudowny chłopak  czyli przykład kina familijnego które nie boli. Świetny pomysł na jedną z atrakcji podczas bezśnieżnych ferii.

Ten film powstał na podstawie książki. Czytałyśmy ją razem z córką po angielsku w ramach nauki języka. Napisane jest prostym językiem dla dzieci w wieku szkolnym. Myślę, że spokojnie można ją czytać z ośmiolatkami a dwunastolatki nie będą się nudziły.

Książkę można kupić tu: link

Powstała też druga książka z serii. Nie jest to kontynuacja opowieści a uzupełnienie historii o perspektywę innych bohaterów. Bardzo interesujący sposób aby pokazać młodzieży, że chociaż czasem wydaje nam się, że inni postępują źle ponieważ mają złe intencje lub są złymi ludźmi, nie zawsze tak musi być.

Drugą książkę można kupić tu: link

Tamte dni, tamte noce o nim z pewnością słyszeliście. Ładny film o ładnych ludziach, w ładnych miastach, ładnych salonach.

Film powstał na podstawie wydanej w 2007 roku książki Andre Acimana. Dla tych którzy wolą przeczytać zanim obejrzą podrzucam link

Omawiana książka to:

Książkowo jestem ostatnio zupełnie zaniedbana, polecam więc tylko jedną książkę. Ale jaką!  Przez  “Mikrotyki” Pawła Sołtysa się płynie.  Trochę się w nich topi i grzęźnie. Przyjemnie.  Trzeba doświadczyć, trudno jest opisać.